Türk Halk Edebiyatı'nın zirve isimlerinden biri olan Develi'li (Everek'li) Seyrani'nin doğum tarihi kesin değildir. 1800 veya 1807 yılında doğduğuna dair kayıtlar vardır. Bugün Kayseri ilinin en büyük ilçesi olan o yıllarda Everek adıyla bilinen Develi'de doğmuştur. Asıl adı Mehmet'tir.
Babası fakir bir mahalle camii imamı olan Hoca Cafer Efendi'dir. Çocukluğu ekonomik güçlüklerle geçmesine rağmen babasının sayesinde medrese eğitimi almaktan geri kalmamıştır.
Seyrani'nin hayatı ile ilgili kesin bilgiler mevcut olmadığından halk kendisi için bazı menkıbeler yayarak bu eksikliği gidermeye çalışmıştır. Seyrani'nin ününü duyan çevre vilayet ve kaza aşıkları sık sık Develi'ye gelerek onunla atışırlar. Seyrani ustalığını konuşturarak onları pes ettirir. Ama artık ona Develi dar gelmeye başlamıştır İstanbul'a gitmeyi arzular.
Seyrani büyük bir ihtimalle Sultan Abdülmecit'in tahta geçtiği yıl olan 1839 yılında İstanbul'a gelir. O yıllarda İstanbul'da semai kahvelerine saz söz meclislerine ilgi gösterilir aşıklar birer bilge kişi olarak görülür dinlenirdi. Bu meclislerin tiryakileri aşıkları yalnız bırakmaz onları meclisten meclise kahveden kahveye taşırlardı. Saray'da devlet erkanının konaklarında zenginlerin köşklerinde bir araya gelen aşıklar birbiriyle tanışır söyleşir atışırlardı. Bazı paşa ve beyler şairleri himaye eder onlara rahat bir hayat sağlarlardı. Böylesi bir zamanda İstanbul'a giden Seyrani zamanın saz ve kalem şairleriyle tanışır bilişir. Seyrani İstanbul'a gelmişken yarım kalan medrese öğrenimini tamamlar. Şu sözleriyle tanımlamıştır bu günlerini:
"Yedi yıl eğlendi kaldı Seyrani
Bütün tahsil etti ilmi irfanı
Sendeyken her türlü mürüvvet kanı
Bulmadın derdime çare İstanbul"

Ancak Seyrani karakteri gereği etrafında gördüğü yanlışlıklara bu yanlışlıkları yapan Padişah da olsa görmezlikten gelemeyen ve şiirlerinde bu durumları ağır bir şekilde hicveden bir şairdir. Bu yüzden hakkında soruşturma açılmış ve yakalanmamak için de Develi'li bir dostunun yardımıyla Develi'ye kaçmak zorunda kalmıştır. Bir süre burada kalan Seyrani daha sonra Halep'e gider. Burada da tutunamayan Seyrani tekrar Develi'ye gelir. Yaşadığı süre içerisinde Develi onun kıymetini pek anlayamamıştır. Yakalandığı sinir hastalığından dolayı ona "Deli Seyrani" denmiş son yıllarını Develi'de yoksulluk içinde geçirmiştir.

Yoksulluğunu çektiği acıları dik kafalı bir ozan oluşuna bağlamak pek yanlış olmaz. Seyrani devrindeki gelişmeleri yakından takip etmiş yanlışlıkları eleştirmiş şiirlerinde kendisinden önceki ozanların alışılmış konu sınırlarının dışına çıkmıştır. Olaylara genellikle eleştirel gözle bakmış ve halkın sesi olmaya özen göstermiştir. Şiirleri hem ele aldığı konu bakımından hem de kafiye yapısı bakımından çeşitli ve zengindir. Şiirlerinde daha önce kimsede rastlanmayan kafiye yapılarına yer vermiştir. Şiirlerinde bazen bir tarikat ehli bazen siyasi bir eleştirmen bazen de koyu bir aşık olur. Bu da Seyrani'nin içten dindar duygulu ve duyarlı bir kişi olduğunu gösterir.

Seyrani19. yüzyıl halk edebiyatımızın şüphesiz en değerli örneklerinden birisi olarak diğer halk ozanlarını da etkilemeyi başarmıştır. Kendisi hakkında yapılan araştırma ve incelemeler son yıllarda çoğalmıştır. Eserlerinden bazıları bestelenerek icra edilmiştir.

Anadolu Selçuklu Hükümdarlarından, meşhur Kılınç Aslan’ın kızı ve Gıyaseddin Keyhüsrev I’in kızkardeşidir. Yaşamı XII. Yüzyılın sonu ve XIII. Yüzyılın başlangıcına rastlar (1167-1206).

Mezar taşı olmadığından, Gevher Nesibe’nin ölüm tarihi bilinmemektedir. Doğum tarihi de bilinmemektedir. Ölümünün, 1206 yılından önce olduğu tahmin ediliyor. Bir gönül kırıklığını takiben, o zamanın tıbbi imkanlarıyla tedavi edilemeyen, ince hastalığa (Tüberküloz) yakalandığı söylenmektedir. 

Hastalığın sebebi ise efsaneye göre gönül verdiği Selçuklu Kumandanı ile evlenmelerine rağmen ağabeyinin muhalefeti ve az sonrada bu kumandanın harpte, şehit düşmüş olmasıdır. Bu üzüntüler içerisinde yemez içmez ve sonunda ince hastalığa yakalanır. Ölüm döşeğinde, ağabeyi Gıyaseddin Keyhüsrev, ondan özür diler ve son arzusunu sorar;  

“Son arzum benim gibi, çaresiz hastaları tedavi edebilecek hekimlerin yetişeceği bir Tıp Fakültesinin açılmasıdır. Babam Kılınç Aslandan kalan bütün servetimi bağışlıyorum” der.  

Otuzdokuz yaşına gelmeden hayata gözlerini kapadığı söylenmektedir. O devirde, Kayseri’nin büyük bir kısmı göl olduğundan, iklimi rutubetlidir. Bilindiği gibi, bu iklimlerde tüberküloz hastalığı, genellikle yaygın olmaktadır. Sivas Darüşşifası’nı yaptıran, İzzettin Keykavus’un da Tüberkülozdan öldüğü bilinmektedir.  

Gıyaseddin Keyhüsrev I, ikinci defa tahta çıktığında, kızkardeşinin vasiyetine uyarak önce Gıyasiye’yi (Temel Bilimler), daha sonra da Şifaiye’yi (Hastane), birlikte yaptırır ve iki yılda tamamlanır. Şifahane’nin niçin Kayseri’de yapılmış olmasında gelince.. Gevher Nesibe Sultan; ülkenin onbir erkek kardeşi arasında bölünmüş olmasına rağmen, muhtemelen burada ikamet etmiş olmasından dolayı bu eser Kayseri’de yaptırılmıştır.

Gevher Nesibe önce, Kayseri Meliki kardeşi Nurettin Şah’ın daha sonra da, Kayseri’yi ele geçiren Sivas Meliki ve kardeşi olan Kutbüddin Melikşah’ın, ölümünden önce de ağabeyi Gıyaseddin Keyhüsrev I zamanında Kayseri’de ikamet etmiştir. Ayrıca mezarı da Gıyasiye Medresesinin içerisinde bulunmaktadır.

Hastanenin taç kapısında, ortada, dikdörtgen şeklinde, beyaz mermer bir kitabe yerleştirilmiştir. Arapça kitabenin Türkçe karşılığı şöyledir:

Bu hastahane Kılıçaslan’ın kızı iffetli
Melike Gevher Nesibe’nin vasiyeti üzerine
Kardeşi Ulu Sultan Gıyaseddin Keyhüsrev’in
Zamanında 1206 yılında yapılmıştır.

Bu kitabede Melike Gevher Nesibe’nin isminin yazılmış olması Selçuklular’ın kadınlara ne kadar önem verdiğini göstermektedir.

1500 ve 1584 yılında tanzim edilmiş olan, Konya’daki Tahrir ve Evkaf Defteri’ndeki Vakfiye’ye göre Gevher Nesibe’nin türbesinin bakım ve onarım için 954 Akçe ayrıldığı kaydedilmiştir. Bu kayda göre, Gevher Nesibe’ Sultan’ın Gıyasiye Medresesi’nin içinceki türbede yattığı ve mezarın ona ait olduğu kesinleşmiştir. Mezarın üzerinde otuz kişilik bir mescit vardır. Talebe ve hocaların ibadeti için yapılmıştır. Bugün batı ülkelerinde okullar ve hastahanelerde rastladığımız, Kapelle (Chapelle) adı verilen, mektep camilerinin dünyada ilkidir.
Gıyasiye’yi yaptıran , Ağabeyi Gıyaseddin Keyhüsrev I, Bizanslılar’la çarpışırken, 1211 yılında şehit düşmüştür. Naaşı, Konya’daki Alaaddin Camiinin bitişiğindeki sultanlara ait olan, kümbethaneye defnedilmiştir.

Kayseri Tıbbiyesi, Selçuklular zamanında Anadolu’da açılan ve hastanesi ile birlikte olan, ilk Tıp Fakültesidir. Avrupa’da bu tip Fakülteler, çok sonra açılabilmiştir.

Bu eserle gurur duyuyor ve onu bütün dünyaya tanıtmak istiyoruz.  

Hayırsever iş adamı Kadir Has, 86 yıllık yaşamının büyük bir bölümünü ve servetini hayır işlerine adadı. Kadir Has, 10 Eylül 1921’de Kayseri’de dünyaya geldi. Babası Nuri ve annesi Zekiye Has, Kayseri’nin tanınmış "Hasoğlu" ailesine mensup olan Kadir Has’ın ailesi Cumhuriyet’in ilk yıllarında Kayseri’den Adana’ya taşındı.
Baba Nuri Has, Çukurova’da ticaretle meşgul oldu. Daha sonra, Türkiye’nin en büyük sanayicileri arasına girerek, Cumhuriyet’in ilk yıllarında Türkiye’nin ilk milli sanayici unvanını kazanan Nuri Has, "Milli Mensucat Fabrikası" ile daha sonra da Akbank’ın kurucuları arasında yer aldı.
Kadir Has, ilk öğrenimini Adana’da tamamladı. Orta öğrenim için İstanbul’a gönderilen Has, ortaokul ve liseyi Özel Boğaziçi Lisesi’nde tamamladı. 1942 yılında, Kayseri’nin köklü ailelerinden Mehmet Germirli’nin kızı Rezan Germirli ile evlenen Kadir Has, aynı dönemde iş hayatına da atıldı.
     
ATILIMINI İSTANBUL’DA YAPTI
1942-1960 yılları arasında Adana’da ticaretle uğraşırken aile şirketini yöneten Kadir Has, babası Nuri Has ve ortakları tarafından kurulan Akbank’ın Yönetim Kurulu’nda görev aldı.
1960 yılında İstanbul’a taşınan Kadir Has burada, başta otomotiv olmak üzere, çeşitli ticari faaliyetlerde bulundu ve iş hayatında büyük atılım yaptı.
1964 yılında Amerikalıların dünyaca ünlü "Coca Cola" firmasının Türkiye
Temsilcisi olan Has, ortakları ile birlikte Coca Cola’nın Türkiye’de ilk defa üretilmesini sağladı. Kadir Has, daha sonra Coca Cola firmasını kardeşi merhum Kemal Has’a devredip, bu defa bir başka dünya devi olan Almanlar’ın ünlü Mercedes otobüs fabrikasının Türkiye’de kurulmasına öncülük etti.
     
HAYIR İŞLERİNE YÖNELDİ
İş adamı Kadir Has, 1980’li yılların sonunda ticari faaliyetlerini tasfiye etmeye başladı. Aynı dönemde hayır işlerine yönelen ve kendisini yoğun bir şekilde hayır işlerine adayan Has, bu arada Kayseri’de 4 adet ilköğretim okulu inşa ettirdi. Has, ayrıca, merhum babası Nuri Has tarafından yaptırılan bir ilkokulun da onarımını gerçekleştirdi.

Erciyes Üniversitesi’ne de Merkez Kütüphanesi, Enstitüler Binası ve Mediko-Sosyal Merkezi Binası yaptırarak armağan eden Kadir Has, ayrıca Kayseri’de babası tarafından inşa ettirilen Nuri Has Camii’nin onarımını yaptırıp, bu cami için bir de imam lojmanı inşa ettirdi.

Kadir Has, İstanbul’un Küçükyalı semtinde de 4 okul yaptırarak halkın hizmetine sundu. Ayrıca Marmara Üniversitesi’ne Tıp Fakültesi Hastanesi, Acil Merkezi ve Hemodiyaliz Merkezi inşa ettiren Has, İstanbul’un Maltepe semtinde, Kızılay Tıp Merkezi’nin yapımına da büyük katkıda bulundu.

İstanbul Pendik’teki Öğretmen Dinlenme Evi’ni de büyük bağışla inşa ettiren Kadir Has, ayrıca Gebze’de faaliyet gösteren Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırmalar Kurumu (TÜBİTAK) için Teknopark yaptırdı.

Hayırsever iş adamı Kadir Has, çok büyük bir bağışla Kadir Has Üniversitesi’nin 1999-2000 öğrenim yılında eğitime başlamasını sağladı.

İstanbul’un Cibali ve Bahçelievler semtleri ile Selimpaşa beldesindeki kampüslerde eğitim veren Kadir Has Üniversitesi, kısa sürede Türkiye’nin saygın ve çağdaş yüksek öğrenim kurumları arasında yer aldı.
     
KADİR HAS AİLESİNİN BAĞIŞLARI...
Kadir Has ve Rezan Has, 1991 yılında "Türk Eğitimine özgü Kadir Has Vakfı’nı (HASVAK)" kurdular.

Kadir Has ailesi’nin bağışlarıyla yapılanlar arasında, Kadir Has Üniversitesi, Kadir Has Anadolu Lisesi, Rezan Has Lisesi, Kadir Has İlkögretim Okulu, Kadir-Rezan Has İlkögretim Okulu, KASEV Kadir-Rezan Has İlkögretim Okulu, Marmara Üniversitesi Kadir Has Hastanesi, Marmara Üniversitesi Rezan Has Acil Merkezi, Marmara Üniversitesi Kadir Has Hemodiyaliz Merkezi, Kızılay Kadir-Rezan Has Tıp Merkezi, TÜBİTAK Gebze Teknopark Kadir Has Merkez Binası, Nuri-Zekiye Has İlköğretim Okulu, Kayseri Kadir-Rezan Has İlköğretim Okulu, Erciyes Üniversitesi Kadir Has Merkez Kütüphanesi, Erciyes Üniversitesi Nuri-Zekiye Has Enstitüler Binası, Erciyes Üniversitesi Mahmut Has Mediko-sosyal Merkezi, Kayseri Büyükşehir Belediyesi Kadir Has Kültür Parkı, Nuri Has Camii, Adana Nuri-Zekiye Has İlköğretim Okulu ve Trabzon Kadir Has Teknik Lisesi yer alıyor.

Osmanlı Devleti'nin en parlak devrinin en büyük mimarı, Kocasinan adı ile anılan Mimar Sinan, 1490 senesinde Kayseri'nin Ağınas Köyü'nde doğdu. Abdulmennan oğlu Sinan, Yavuz Sultan Selim Han zamanında, 1512 yılında devşirme olarak İstanbul'a geldi. 1514'de Çaldıran, 1517 'de.Mısır seferlerine katıldı. Kanuni Sultan Süleyman Han zamanında yeniçeri oldu. 1521'de Belgrad, 1522'de Rodos seferlerinde bulunarak atlı sekban oldu. 1526'da katıldığı Mohaç Meydan Muharebesi'nden sonra sırası ile acemi oğlanlar yayabaşılığı, kapı yayabaşılığı ve zenberekçibaş.ılığa yükseldi. 1532'de Alman 1534'de katıldığı Tebriz ve Bağdat seferlerinden dönüşte Hakesi rütbesini aldı. Bağdat seferinde Van Kalesi muhasarasında, göz üzerinden geçecek kalyonları inşa edip üzerine top yerleştirdi. 1537'de orfu ile Pulya ve 1538 de Karasbuğdan seferlerine katılan mimar Sinan Karabuğdan seferinde seferdeki mimarlarının Prut Nehri üzerine köprü inşa edememeleri orduyu güç durumda bıraktı. Bu işe o sırada Sinan talip oldu ve 13 gün gibi kısa bir zamanda ordunun bütün ağırlığıyla geçebileceği büyük bir köprü inşa etti. Bu başrasıyla Kanuni Sultan Süleyman'ın dikkatini çekti. Aynı yıl ''Reis-i Mimaran-ı Dergah-ı '' Ali'' rütbesi ile başmimarlığa getirildi. Hayret uyandırıcı güzellikte ve sayıda eserler verdi.

Mimar Sinan, katıldığı seferlerde Suriye, Mısır, Irak, İran, Balkanlar ve Avrupa'nın bir kısmını görüp mimari eserleri inceledi ve kendisi de gördüklerinden daha güzellerini inşa etti.

Mimar Sinan'ın İstanbul'da Mimarbaşı olmadan önce inşa ettiği ilk eseri Haseki Külliyesidir. Bu külliyede devrinin bütün .mimari unsurlarını birleştirmeyi başararak cami, medrese, sıbyan mektebi, imaret, daruşıfadan meydana gelen bu site onun san'at kabiliyetinin ilk hareket noktası oldu. Mimarbaşılığa getirildikten sonra da kendi gelişme grafiğinin üç ayrı merhalesini teşkil eden Şehzade Camii, Sultan Ahmet Camii ve seliye Camii büyük ilgi topladı. Kendisi ''Bu eserlerin., ilkinin çıraklık, ikincisinin kalfalık, üçüncüsünün de ustalık eseri olduğunu söyleyerek bu .gelişme çizgisini ortaya koydu. Mimar Sinan, özellikle Batılı Mimarların islam aleminde Ayasofya'nın kubbesinden daha büyük bir kubbenin ınşa edilemeyeceği iddiasını, kendisine ciddi bir problem saydı. Ustalık eseri Selimiyeyi inşa ederken bu iddiya cevap verme arzusunu ifade etti. Bunu da Ayasofya'nın kubbesini geçerek ortaya koydu. Sinan, kendi hatıratında bu konuda şöyle der :

Kefere-i Fecere'nin mimar geçinen takımının Ayasofya'nın kubbesinden daha büyük kubbenin Müslüman mimarlarca yapılamayacağı yolundaki iddiası, benim yüreğime dert oldu. Bunun için Selimiye'nin kubbesini 4 arşın daha geniş ve 6 arşın daha yüksek İnşa ederek onlara cevap verdim.

Sinan'ın Edirne'de İnşa ettiği Selimiye Camii nin kubbesi, hakikaten Ayasofya'nın kubbesine üstten bir miğfer gibi oturacak şekilde varlığını devam etttirmektedir. Bu camiye yaptığı 4 minare üçer şerefelidirler. Her şerefesine ayrı ayrı merdivenlerden çıkılmaktadır.

Mimar Sinan, İstanbul'da Kanuni Sultan Süleyman adına İnşa ettiği Süleymaniye Camiinde ve Selimiye'de ortaya koyduğu mimari üslupla 5 asırdan bu yana Türk mimarisinin İlk milli sentezini meydana getirdi. Bugün bile mimarlık eğitimi ve inşa İmkanları en üst seviyeye çıktığı halde Sinan'ın eserlerindeki üslup, estetik ve proje derinliği aşılamadı. Mimar Sinan, 50 yılı bulan Mimarbaşılığı döneminde 84 cami, 52 mescid, 57 medrese, 7 darülkurra, 22 türbe, 17 imaret, 3 darüşşifa, 5 su kemeri, 8 köprü, 20 kervansaray, 35 saray, 8 mahzen ve 47 hamam olmak üzere toplam 265 eser vücuda getirmiştir.

Mimar Sinan çalışkan, dürüst, İnançlı kişiliğİ ile Türk San'atının yüz akı olma özelliğini daha asırlarca koruyacaktır. 1581de bir. asra yakın bir ömür sürdükten sonra, İstanbul'da vefat etti. Süleymaniye Camii'nin bir köşesine kendisi tarafından inşa edilen küçük türbesine defnedildi.

1913 yılında Kayserinin Develi ilçesinde doğdu. İlköğrenimini Develi Numune Mektebinde gördü. Kayseri ulemasından develi müftüsü İzzet Efendi'den medrese usulune göre Mukadimat-ı Ulum eğitimi aldı.

Sonra Ankara'ya geldi ve kendi çabalarıyla bilgi ve görgüsünü artırdı. Ankara’da bulunduğu sıralarda Kerkük ulemasından Muhammed Efendi'nin öğrencisi oldu.

İskilipli İbrahim Ethem’den tasavvuf terbiyesi alan Asım Köksal, aynı kişiden icazet aldı. 1933 senesinde Diyanet İşleri Başkanlığında memuriyete başladı ve 31 yıl boyunca üst kurullarda çeşitli vazifelerde bulundu.1964 senesinde İslam Tarihi adlı eserini yazabilmek için emekli oldu.

Bu güne kadar kaleme aldığı eserler şunlardır.İslam Tarihi-Hz Muhammed Aleyhisselam ve İslamiyet(18 cilt) Hz.Hüseyin ve Kerbela Faciası, Peygamberler Tarihi, Gençlere Din Klavuzu, Tevbe, Reddiye (Caetani'nin islam tarihine reddiye) Peygamberler (manzum) Peygamberimiz (manzum bir siret) Sohbetler, Armağan, Ezanlar, Bir Amerikalının 23 sorusuna cevap,Türkçe ezan meselesi, Şeyh Beddettin (basılmamıştır) Şeyh Ahmed Kuddusi-hayatı, mesleği, üstün kişiliği ve eserleri, İslam İlmihali.

M.Asım KÖKSAL,18 ciltlik İslam Tarihi eseriyle 1983 yılında Pakistan siret ödülünü kazanmış, 1995 yılında Türkiye yazarlar birliği tarafından Yılın Kültür adamı seçilmiştir. Büyük İslam Alimi Mustafa Asım Köksal 28 Kasım 1998 tarihinde vefat etti..

1916 senesinde doğdu. İlkokuldan sonra öğrenimine ara verip bir manifaturacıda çırak olarak iş hayatına atıldı. 1936’da patronunun kızıyla evlenip şirkete ortak oldu. 1944 yılından beri de kendi firmasını kurarak Tekstil üretimi ve ihracatı işini sürdürmekteydi. Kurucularından olduğu“Birlik Mensucat” adıyla şirketleşen fabrikada entegre iplik üretimi ve dokuma işleri yapılan ilavelerle 62 yıldır sürmektedir.

aşağıdaki sıralı tablodaki gibidir.

Ahmet Baldöktü adına Fevzi Çakmak Semtinde bir İlköğretim Okulu Ve Lojmanı

Fevzi Çakmak Semtinde Ahmet Baldöktü adına bir camii ve iki adet lojmanı.

Fevzi ÇakmakAhmet Baldöktü adına kimsesiz çocuklar kız yurdu ve bir adet lojmanı.

Kiçikapı Semtinde Ayşe Baldöktü Kur’an Kursu ve iki adet lojmanı

Kiçikapı Semtinde Yeniden ihya edilen Baldöktü Camii ve lojmanı

Nuh Mehmet Baldöktü Anadolu Lisesi ve Kapalı Spor Salonu

Yeni Sanayi içinde Ayşe Baldöktü Çıraklık Merkezi kısmi inşaatı ve 300 öğrenci kapasiteli müstakil Öğrenci Yurdu ve beraber birer adet müdür lojmanı.

Gesi’de Ahmet Baldöktü Yatılı Bölge İlköğretim Okulu. Ve Lojmanları

Bu tablo incelendiğinde Baldöktü’nün hayır kurumlarını kurmada gösterdiği hassasiyet ve toplumun öncelikli problemlerine vukufiyeti takdire şayandır.
Sayın Baldöktü birçok hayırseveri de teşvik etmiş

onlara öncü ve örnek olmuştur.

KENDİ SOYADI ve ADINI TAŞIYAN HAYIR KURUM ve KURULUŞLARININ DIŞINDA BİZZAT GÖREV YAPTIĞI HAYIR KURUM ve KURULUŞLARI ŞUNLARDIR;

Kayseri Yüksek Öğrenim ve Yardım Vakfı’nın Kurucusu ve 15 yıl Yönetim Kurulunda görev almıştır.

Bakırköy Akıl Hastanesi’nin Yönetim Kurulunda 12 sene görev almıştır.

Kayseri Bedensel Engelliler Vakfı’nın kurucuları arasında yer almıştır.

Sayın Baldöktü’ye Allah’tan rahmet dileriz. Mekanı Cennet olsun…

Osman Kavuncu, 1918 Kayseri doğumlu olup, 9 Eylül 1950 - 7 Şubat 1954 ve 7 Şubat 1954 - 17 Eylül 1957 tarihleri arasında, iki devre Kayseri Belediye Başkanlığı yaptı.
1957 seçimlerinde Demokrat Parti listesinden Kayseri milletvekili olarak Meclis’e girdi. 1960 askeri harekâtından sonra Yassıada’da yargılanmış ve hapis cezasına çarptırılmıştır. 11.Kasım.1966'da vefat etmiştir.
Bedenî arızası nedeni ile Kambur olarak anılan ufak tefek bir adamdı. Belediye Başkanlıkları sırasında Kayseri’ye önemli hizmetler yaptı. Kayseri hâlen O’nun zamanında yapılan cadde ve sanayi merkezinin izlerini taşır. Şehir merkezinde kendi ismini taşıyan bir mahalle, bir cadde ile bir geçit ve sanayi sitesi vardır.
İyi derecede saz çalardı. Kaynağı kendisine ait ve Eğribucak Bağları nda çalıp söylediği Asmalar da kol uzatmış dallere türküsü meşhurdur.
"Asmalar da kol uzatmış dallere" gibi birçok Kayseri türküsünü derleyerek, türk halk müziği repertuarına girmesini de sağlamıştır.

7 Nisan 1933 tarihinde Hacı Ömer Sabancı ve Sadıka Sabancı'nın ikinci çocuğu olarak Kayseri'nin Akçakaya köyünde doğan Sakıp Sabancı, iş hayatına 1948 yılında, Akbank’ta stajyer memur olarak başladı. Kardeşleri İhsan Hacı Şevket, Erol ve Özdemir Sabancı'dır.

Üç yılını zatürre hastalığıyla geçirmek zorunda kalan Sabancı, hastalığı nedeniyle liseyi bitiremeden okulu bıraktı ve BOSSA Un Fabrikası’nda veznedar olarak çalışmaya başladı. 1955 yılına gelince Un Fabrikası’nın ticaret müdürü oldu. 2 sene sonra Türkan Civelek ile evlendi ve BOSSA Tekstil Fabrikası’nda Genel Müdür Yardımcısı olarak görev yapmaya başladı.

1964 yılında Dilek adlı bir kız çocuğu sahibi olan işadamı, aynı yıl Adana Ticaret ve Sanayi Odası Yönetim Kurulu Başkanı oldu. 2 yıl sonra babası Hacı Ömer Sabancı’yı kaybetti ünlü işadamı. Babasının ölümünden 1 yıl sonra kardeşleriyle birlikte “Hacı Ömer Sabancı Holding A.Ş”yi kurdu ve Yönetim Kurulu Başkanlığı görevini üstlendi.

1970 yılında, ikinci çocuğu Metin’in zihinsel özürlü olarak dünyaya gelmesi sebebiyle Sabancı, diğer insanlara yardım amacıyla, 1976 yılında Erol Sabancı Spastik Çocuklar Tedavi ve Eğitim Merkezi ile 1996 yılında Metin Sabancı Spastik Çocuklar ve Gençler Eğitim Üretim ve Rehabilitasyon Merkezi’ni kurdu.

1974’de “Hacı Ömer Sabancı Vakfı VAKSA”yı kuran işadamı, 1981’de Londra’da, Türk sermayesi ile yurtdışındaki ilk banka olan Ak International Bank’ı (Sabancı Bank Plc.) kurdu. Yine aynı yıl Amerika’da Houston’da ilk kez kalp kapakçığı ameliyatı oldu.

Üç sene sonra, 1984’de, Eskişehir Anadolu Üniversitesi tarafından ilk onursal doktorasını alan Sabancı, 1986’da TÜSİAD’ın Yönetim Kurulu Başkanı oldu. 1989’da babası Hacı Ömer Sabancı zamanında toplanmaya başlanan Resim ve Hat koleksiyonlarının sergilenmesi için SSCB Kültür Bakanlığı'nın daveti üzerine Moskova'da bir sergi açıldı. Bu sergi, sonraki yıllarda dünyanın en önemli müzelerinde sergilenecek "Altın Harfler: Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi'nden Osmanlı Hat-Resim Koleksiyonu Sergisi" için bir mihenk taşı oldu. Yine aynı yıl Amerika-Houston'da ikinci kez kalp ameliyatı oldu.

1992’de Japon hükümeti tarafından Sakıp Sabancı'ya "Kutsal Hazine Altın ve Gümüş Yıldız Nişanı" takdim edildi. 1 yıl sonra 1988 yılında temeli atılan “Sabancı Center” açıldı. 1994’de ise “TOYOTASA” fabrikasını açtı. 1996’da kardeşi Özdemir Sabancı işyerinde uğradığı saldırı sonucu hayatını kaybetti. 1997’de ise Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı tarafından “Devlet Üstün Hizmet Madalyası” ile onurlandırılan isadamı, dünyaca ünlü gıda devi Fransız Danone ile yüzde 50-50 ortaklıkla “DANONESA”yı kurdu. Yine aynı yıl Fransız Hipermarket zinciri “Carrefour” ve Sabancı ortaklığı ile “CARREFOURSA Hipermarket Zinciri” kuruldu.

1998’de "Altın Harfler: Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi'nden Osmanlı Hat-Resim Koleksiyonu Sergisi" New York'ta Metropolitan Müzesi'nde sergilendi. Böylece Metropolitan Müzesi'nde sergilenen ilk özel koleksiyon ünvanına sahip oldu. O yıl kardeşi Hacı Sabancı vefat etti.

1999’da ise İstanbul’da, Sabancı Üniversitesi’ni açan işadamı, 2001’de DuPont’un yüzde 50-50 ortaklığıyla 4 kıtada toplam 16 fabrika ile faaliyet gösteren “DUPONTSA” ve “DUSA INTERNATIONAL” şirketlerini kurdu. Fransız Hükümeti,"Altın Harfler" koleksiyonunun “Louvre Müzesi”nde sergilenmesini gerçekleştirerek, Fransız-Türk kültür ilişkilerine yaptığı katkılar ve Fransa'nın önde gelen şirketlerinden Danone, Carrefour ve BNP ile sürdürdüğü başarılı ortaklıklarından dolayı, Elysée Sarayı'nda yapılan törenle, Fransa Cumhurbaşkanı Jacques Chirac tarafından Sakıp Sabancı'ya "Légion d'honneur" şeref nişanı takdim edildi.

Doğum gününden 71 yıl 3 gün sonra 10 Nisan 2004 tarihinde sabah saat 05.55 civarında tedavi gördüğü Amerikan hastahanesinde şiddetli Akciger Enfeksiyonu'ndan vefat etti.

Savaş Yurttaş, 1944 yılında Kayseri’nin Pınarbaşı ilçesinde doğdu. Tiyatroya, üniversite yıllarında İstanbul Üniversitesi Gençlik Tiyatrosu’nda, Sermet Çağan’ın “Ayak Bacak Fabrikası” adlı oyunu ile başlayan sanatçı, daha sonra Ulvi Uras Tiyatrosu, Türk Öğretmenler Sendikası Tiyatrosu, Ankara Halk Oyuncuları, Ankara Sanat Tiyatrosu, Ankara Birlik Tiyatrosu ve Ankara Ekin Tiyatrosu’nda çalıştı.

TRT’de yayınlanan “Bizimkiler”, “5 Dakika”, “Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz”, “Yazlıkçılar” ve “Oğlum Adam Olacak” adlı dizilerde rol alan sanatçı, 1981 yılında sinema yazarlarının “En iyi yardımcı oyuncu ödülüne” layık bulundu. Yurttaş, ayrıca “Sürü”, “Yılanların Öcü”, “72. Koğuş”, “Suçumuz İnsan Olmak”, “Can Şenliği”, “Bebek”, “Güneşe Köprü”, “Yolun Sonundaki Karanlık”, “Biri ve Diğerleri”, “Ziyaret”, “Sarı Mersedes”, “Kara Kafa” gibi Türk sinema tarihinin önemli filmlerinde de rol aldı.

Ankara Halk Oyuncuları Tiyatrosu’nda “Devri Süleyman”, “141. Basamak” ve “Teneke”, Ankara Sanat Tiyatrosu’nda “Durant Bulvarı”, “403. Kilometre”, “Heykel” adlı oyunlardaki rolleriyle tiyatroseverlerin gönlünde taht kurdu. Tiyatro sanatçısı Savaş Yurttaş, evliydi.

Savaş Yurttaş 10 Nisan 2002'de Ankara'da öldü.

1922 yılında Kayseri de doğdu. İlköğretimini burada, orta öğrenimini Galatasaray lisesinde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdi. Doktorasını İngiltere de yaptı ve 1955 yılında Türkiye'nin en genç Profesörü unvanını aldı. Daha sonra Hukuk Fakültesi'ne dekan oldu.

Turhan Feyzioğlu, bir süre sonra Üniversite'deki hocalığını bırakarak CHP'den politikaya atıldı. Öğrencilerine ''Nabza göre şerbet vermeyin'' tavsiyesiyle tanınan Feyzioğlu Sivas'tan Milletvekili seçildi. Çeşitli bakanlıklarda bulundu. Başbakan yardımcılığı yaptı. Ancak CHP'nin 'Ortanın Solu'' sloganını benimsemesi üzerine Genel Sekreter olduğu bu partiden ayrılarak Cumhuriyetçi Güven Partisi'ni kurdu. MC Hükümetlerinde görev aldı. 12 Eylül 1980 ihtilaline kadar bu partinin Genel Başkanlığın yürüttü. Daha sonra siyasetten çekilerek siyasi faaliyetlerini partiler üstü kalarak yürütmeye çalıştı. Uzun bir süre çalışmalarıyla Kayseri'yi temsil etti. Çok sayıda hukuki ve siyasi eser yazdı. 26 Mart 1988 yılında Ankara'da vefat etti ve burada toprağa verildi.